Ooo Ahmetcim nasılsın yahu ne yapıyorsun bakalım?
- İyiyim Ali abi sağol. Oyun falan oynuyorum işte.
- Ne oynuyorsun bakalım ben de eski oyunculardanım, dinazorum ben dinazor.
- Bu aralar Street Fighter oynuyorum abi feci sardırdım.
- Hoop!! Orada duracaksın. Street Fighter mı dedin? Şimdi benim dilimden konuşmaya başladın işte..
- Aaa sen de oynuyor musun Street Fighter 4'ü Ali abi?
- 4 mü? Eööö yok yav ben Street Fighter 2 de kaldım en son. Atari salonunda oynardık biz, kol kırardık, şişe colasına iddialaşırdık falan. Heeey hey ne günlerdi be duygulandım bak Ahmetcim.
- 2 mi? Yuh be abi 20 sene evveldi o. Hala orada mısın sen?
- Olmadı bak şimdi. Gelmiş geçmiş en kral Atari salonu oyunundan bahsediyoruz burada. Uğruna saatlerce turnuvalar düzenlenen, iki en iyi oyuncunun karşılıklı Ken ve Ryu'yu alarak yaptığı efsanevi maçları bütün salonun adeta sinema izler gibi izlediği bir oyundan bahsediyoruz. Lütfen kırıcı olmayalım yoksa ben senin kafana karşı kırıcı olabilirim.
- Pardon Ali abi. Benim demek istediğim o oyunun üstünden seneler geçti ve bir sürü Street Fighter oyunu yapıldı. Madem bu kadar seviyordun niye hiç oynamadım abi?
- Sağdan soldan duyduk Ahmetcim. Daha sonra hep dandik dandik oyunlar çıkmış, eski tad alınmaz olmuş. Ben de, gözümde nirvanaya ulaşmış bu oyunu kepaze etmek istemedim açıkçası. En tepe noktada efendi gibi oturuyor kendisi.
- Anladım abi ama bak bu sefer ki oyun bir başka. Cidden mükemmel olmuş yahu. Bence eski tadı alabilirsin. Denemek ister misin?
- Bilemiyorum, gerçekten bilemiyorum. Ya yine olmadıysa? Ya o eski tadı alamazsam? Ya karizmayı çizerse oyun gözümde? Bunu kaldırabileceğimi sanmıyorum..
- Bana güven abi sen. Pişman olmayacaksın garanti veriyorum!
- Hmm!! Madem öyle diyorsun bir şans versem fena olmaz sanıyorum. Bakalım gerçekten dediğin gibi gerçek Street Fighter tadını alabilecek miyim? Ben gidip bir cola koyayım ikimize sen oyunu açıver o zaman...